21 Şubat 2015 Cumartesi

Meydanlarda şampanya patlatarak, havai fişeklerle coşarak yeni yıla girmek...


Yatakta huzursuzca kıpırdanıyorum. Seyahatlerin son günleri hep böyle oluyorum. Garip bir yorgunluk çöküyor bedenime,gezmenin yorgunluğu mu, bitmesinin hüznü mü bilemediğim… Hava epey bir süre aydınlanmıyor, huzursuz ihtiyarlar gibi odada dolaşıp duruyorum. Sonra MrBalmy ile kahvaltıya inip hızlı hızlı yapıyoruz kahvaltımızı. 





Bugünkü planlar arasında Amsterdam’ın dünyaca ünlü ve en önemli müzeleri Van Gogh ve Rijksmuseum ziyaretleri var, ayrıca daha önce denk gelip bakmadığımız yerlere girip çıkacağız, almak istediklerimizi alacağız, son günümüz akılda kalanları tamamlama günü olacak yani biraz. 
Sabahın 10’u olmadan müze meydanına gidip nispeten boş olan I amsterdam’da yine fotoğraf çekmeye çalışıyoruz daha sonra bir önceki gün hızlı sıra diye 1 euro fazlaya satılan müze biletlerimizle müzelere dağılıyoruz. Kızlar Van Gogh Müzesi’ne gidiyor, bizse benim önceki gelişimde Van Gogh’u görmüş olmam nedeniyle Rijksmuseum’a. Eğer zamanınız kısıtlıysa ya da çok müze meraklısı değilseniz önceliğiniz Van Gogh Museum olsun. Yaklaşık iki saat süren müze gezisinden sonra kendimizi kahveyle ödüllendiriyoruz.

Ardından da çiçek pazarından lale ve peynir alışverişine gidiyoruz. Peynirlerin otlu, acılı ve susamlı olanlarını tercih ediyorum, bir de wasabili hardal atıyorum sepete. Lalelerden de renkli bir paketin yanı sıra siyah lalelerden de alıyorum.

Sonrasında markete gidip filtre kahve, şarap gibi standart yurtdışı alışverişimi tamamlıyorum. Magnetleri ve bir önceki gün alışveriş merkezinde promosyonla 25 euroya satılan Beyonce-Heat markalı parfümü de alıyorum, sonra bir kez daha yılbaşı indirimi ve vergi iadesi nedeniyle piyasanın çok altında bir fiyata gelen Chanel Allure’mi ve Lancome Hypnose Drama’mı da alıyorum. 

Amsterdam’dan çok matrak hediyelik eşyalar almanız mümkün. İlk günün bu yazısında gördüğünüz çeşit çeşit kondomlardan penis şeklindeki muhtelif biblo ve eşyalara, yine vajina ya da penis şeklindeki lolipoplardan komik iç çamaşırı ve hatta vibratörlere kadar… Şehrin simgelerinden birinin sex olması nedeniyle burada penis şeklinde herhangi bir eşya bulmak mümkün: Kupadan, magnete, buz kalıbından makarnaya… Herkese değilse de samimi arkadaşlara komik hatıralar getirmek mümkün yani.

Amsterdam’da 31 Aralık gecesi için otelin birkaç uyarısı var: 5’ten sonra dükkanlar kapanıyor, açık yer bulamazsınız, buralılar havai fişeklerden bir an önce kurtulmak için evlerine gider, diye. Aslında bizim niyetimiz Humprey’s’te güzel bir yılbaşı yemeği yemek olsa da bu haber üzerine otelde atıştırmalıklar ve bol bira ile öğünü geçiştiriyoruz.

Yılbaşı programını aylar öncesinde yaparken yeni yıla Avrupa’nın nezih meydanlarında havai fişekler eşliğinde şampanya patlatarak girmekti benim hedefim. Ekibimizde gece kulüplerinin en vazgeçmez müptelası olunca meydandaki yılbaşından sonra sabaha kadar bu kulüplerden birinde eğlenebiliriz fikrine de sıcak baktık.



Öncelikle Paradiso’ya gittik. İki gün önce de biletimiz olmadığı gerekçesiyle kapıdan çevrilmiştik, yine aynı şey oldu, hatta “pazartesi de bizi geri çevirdiniz, bari bugün alın bizi” şirinliklerime “aralık ayının tüm biletleri önceden satıldı” cevabını aldık. Escape’in önündeki sırada sadece içeri girişin 65 euro olduğunu ve İngiltere’den gelen bir çiftin biletlerini nisan ayında aldığını öğrenmemizle şaşkınlığımız daha da arttı. Yılın bu dönemi gideceklere tavsiye bu gece kulüplerine gitmek niyetindeyseniz, uçak, otel rezervasyonlarından sonra kulüplerin biletlerini de internetten halledin. 

Böylelikle gece hayatına dalma girişimimiz bir kez daha sonuçsuz kaldı. Sanıldığının aksine her restoran da kapalı değilmiş bunu da görmüş olduk. Açlığımızı Burger King’te bastırıp marketten şampanya, bira aldıktan sonra planladığımız gibi meydana doğru harekete başladık. Israrla Dam Meydanı’nda değil Nieuw Markt Meydanı’nda havai fişekleri izleyin tavsiyesi aldığımızdan oraya doğru yol aldık. Tam 12’de şampanyamızı patlattık, limandan atılan havai fişeklerle coştuk ve tam 12’de telefonumu kaybettim, 12.30’da bir turist kız MrBalmy’e mesaj yollayarak telefonumu geri getirdi. Yeni yıla telefon arayarak girdim yani. 

Uzun süre sokaklarda kalabalıkla birlikte coşup eğlenip birkaç mekana daha girme girişiminden sonra yorgunluk ve üşümeyle sabahı ettik. Böylece uzun zamandır hayalini kurduğum yeni yıla girme planlarımı da hayata geçirmiş oldum. 

Ertesi gün yorgunlukla uyanıp toparlandıktan sonra eve dönüş yolunda aklımda şu düşünce vardı: Sanırım bir süre daha dingin, içe dönük tatiller yapmak daha iyi olacak…


11 Şubat 2015 Çarşamba

Amsterdam'da sayfiye gezmesi: Volendam-Marken

Git gide küçülen dünyamızda artık seyahatin de başka başka anlamları var. Artık bir yerden bir yere gitmek, gittiğin yerde yabancı olmamak eskisinden çok daha kolay. Hal böyle olunca zamanında paket turlarla, otobüs üzerinde geçen "ohooo çok geziyoruz biz" halleri artık çok başka bir boyut kazanmış durumda. Dünyada da yeni trend bu: Seyahat konsepti. Yola çıkmadan bir konsept belirliyorsunuz, gurme gezisi, fotoğraf, müze, spor, gece hayatı, tarihi yerler vs. Öyle ki sırf grafiti fotoğrafı çekmeye ya da müzik festivaline katılmaya hiç görmediği şehirlere gidip o meşhur turistik yerleri görmeden gelenler var ya da gece hayatını doyasıya yaşamak için şehrin gündüz halini göremeden dönenler… Ne kadar tuhaf ya da yanlış gelse de en güzeli bu değil mi? “Less is more.”


Aksi halde her tavsiye edilen restoranda yemek yemek, önerilen her barda bir şeyler içmek, her müzeyi görmek, civardaki her şirin kasabayı ziyaret etmek, geceleri, gündüzleri dolu dolu yaşamak neredeyse imkansızHep bir şeyler eksik kalacak ve “kaçırma” stresiyle keyif almak isterken gerilmemek mümkün olmayacak.





Amsterdam’a giderken bunun bilincinde olsam da beş kişilik bir ekibi gezdiren biri olarak turistik aktivitelere meyletmemek işten bile değildi. Amsterdam’da dört-beş günde elbette her istenen yere gitmek, her şeyi yapmak pek mümkün değil. Ancak Volendam-Marken “değişik” bir yer görmek isteyen ekibi fazlasıyla memnun edecekti, biliyorum. Planlar arasına Brugge’yi sıkıştırmaya çalışsam da gerek maliyetli, gerekse uzak olması nedeniyle Volendam’da karar kıldım. 


Sabah kahvaltıdan sonra yollara düşüp Centraal Station’ın arka tarafındaki otobüs durağından free wi-fi’ı olan otobüse kuruluyoruz. Özel bir hatta çalışan ve günlük sınırsız binişi 10 euro olan bu otobüsler Volendam-Marken hattında çalışıyor ve istediğiniz durakta binip inerek kendi gezi planınızı çıkarabiliyorsunuz. Kuzey Denizi kıyısındaki Volendam şirin bir balıkçı kasabası olarak geleneksel Danimarka kültürüne biz vizyon sağlamış oluyor. Tabi ki turistik bir yer ancak her turistik yer de her zaman kötüdür diyemeyiz. 



Volendam’ın geleneksel mimarili evlerine, tertemiz sokaklarına hayran kalarak liman bölgesine ulaşıyoruz. Zaten küçük bir yer burası, gezmek çok uzun zaman almıyor, en ucuz hediyelik eşyalar, peynirleri burada bulmak mümkün. Bizi oyalayan da bu alışverişler oluyor, daha sonra acıkıp Kuzey Denizi’nin mahsullerinden geleneksel fish and chips and beer üçlemesiyle koyu sohbet eşliğinde uzun bir öğle yemeği yiyoruz. 



Erken kararan ve çabucak soğuyan hava üzerine saatleri azalmaya başlayan vapur nedeniyle bir an önce Marken’e geçmek istiyoruz. Keyifli ama buzzz gibi bir vapur yolculuğundan sonra minik bir ada olan Marken’e geçip bir süre de orada geziyoruz, fotoğraflar, sabo fabrikasını ziyaret derken Kuzey Denizi’nin çarptığı yanan kırmızı yanaklarımızla dönüş yolunda uyuklamaya başlıyoruz. 

Kızlar dönüşte Sex Museum’a uğruyor, ben daha önce gittiğim için girmiyorum, biz de MrBalmy ile sıcak çikolatalarımızı içiyoruz. Ardından otele uğrayıp eşyalarımızı bırakıp biraz enerji topladıktan sonra yeniden sokaklara vuruyoruz kendimizi. Dam Meydanı’ndaki dev alışveriş merkezinde bir süre dolaştıktan sonra bir Arjantin restoranında bir şeyler yiyoruz, biraz daha Amsterdam sokaklarında dolaşıp erkenden odalarımıza çekiliyoruz, ertesi gün 31 Aralık, gece uzun olacak…

3 Şubat 2015 Salı

Amsterdam'dan manzaralar: Meydanlar, kanallar, sokaklar, Heineken Experience


Rho Hotel'in mükellef kahvaltısı, nefis pancakeler, sıcacık kahveler ve çikolata ezmeleri derken kendimizi Amsterdam’ın sokaklarına vurmamız biraz geç oldu. Olsun… 


İlk iş sokakları arşınlaya arşınlaya Çiçek Pazarı’na gitmek oldu. Peynirler ve laleler arasında muhteşem kareler yakaladık ve alışverişimizi başka bir güne sakladık. Ardından müze meydanına doğru ilerleyip meşhur “I amsterdam” yazısının önünde fotoğraf çektirmeye çalıştık, kareler kalabalıktan bizi pek tatmin etmedi, yazının önü arkası, üstü başı insan kaynıyordu, yazının tümünü kadraja alamamak da cabası, Ülküş’ün bu yazıdan kapak fotoğrafı yapacağım çabaları da sonuçsuz kaldı, başka bir gün sabah erkenden gelmek en iyisi diyerek kendimizi Heineken Experience’a attık.









Heineken bira fabrikasında biranın yapımı, Heineken’in tarihi, muhteşem simülasyonlar, dj’lik denemeleri, hediyeler, bira eşliğinde gezilen fabrika derken epey yorulup hediye bardaklarımızı da aldıktan sonra kro bir turist aktivitesi yapmak üzere tekne turu araştırmaya başladık. Saatin gelmesini beklerken önümüzde Heineken’in teknesi durdu. Kolumuzdaki bileklikleri gösterip “biz de binelim” dedik ama görevli “bu hediye kazanan grup siz şurada bekleyin” diyerek bize biraz daha ileriyi gösterdi. Ardından “kaç kişiydiniz, gelin yerimiz var” diyerek bizi de çağırdı. Beleş sirke baldan tatlı misali bir hoşumuza gitti Heineken’leri yine Heineken’in şerefine kaldırdık.







Tekneden inip Amsterdam'ın gözde meydanlarından Rembrandt Plein'de dolaşıp soğuk ve karanlık bastırırken biraz odalara çekilip akşam gecelere dalmak üzere yeniden dışarı çıktık. Amsterdam’a özgü lezzetlerin ardından Casa Rosso’da şansımızı denedik. Ancak gerek kapıdaki adamların kabalığı, gerek 40 Euro’luk giriş ücreti sonrası girmekten vazgeçtik. 


Önceki gelişimde Casa Rosso’ya tur rehberi bir arkadaşım sayesinde girmiştim. Belli bir saatte başlayıp belli bir saatte biten bir gösteri değil, arada girip yine canınız istediğinde çıkabiliyorsunuz. Canlı canlı sex showları tiyatro izlercesine izliyorsunuz, gayet kurallı, nizamlı işleyen yerler buralar, bizdeki kuralsız batakhaneler akla gelmesin. 

Canlı sex tiyatrosu, yuh tepkisini verirken izlediğinizde son derece mekanize, koreografik bir gösteri olduğunu görüyorsunuz. Ben zaten sırf ekip için izleyebilirim derken içeriden çıkan bir kadının “çok kötü, rezalet, girmeyin” tepkilerini bir işaret kabul ettik. 

Amsterdam’ın gece hayatının en hareketli olduğu Leidse-Plein Meydanı’na yürüyerek ulaştıktan sonra ünlü gece klubü Paradiso'nun kapısında bulduk kendimizi. Burada Amsterdam’ın dünyaca ünlü gece klüplerinden bahsetmeden de olmaz. Haftanın yedi günü neredeyse tam kapasite çalışan bu klüplere giriş biletli. Genellikle her akşam bir konsept çerçevesinde geceler düzenleniyor ve kapasite 200 kişiyse 201. kişiyi içeri almıyorlar. Biletler genellikle çok önceden satılıyor. 40 yaş üstü konseptinin olduğu o akşam biz de klübe giremedik maalesef. Meydandaki Irish Pub’ta sakin bir sohbetle içtik içkilerimizi, Ülküş’ün rahatsızlanması da geceyi erken bitirmemize neden oldu. Kısmetimiz mi isteksizliğimiz mi bilinmez Amsterdam'ın gece klüplerini tecrübe edemeden döndük.